University of California - San Diego

Leonardo
Nadat Sebastian zich omgekleed had, gingen we op weg naar het beroemde Ché café. Ik wist er eigenlijk weinig van, behalve de paar dingen die Kat me erover verteld had enkele weken geleden. Dat het een heel populair café was en eigenlijk the place to be onder alle jongeren in de omgeving - blijkbaar was het niet enkel toegankelijk voor studenten. Ik had me vooral ingebeeld hoe alle knappe jonge grietjes er los gingen tijdens de weekenden en ik het voor het kiezen had wie er die nacht mee zou komen naar mijn kamer.
Natuurlijk was het café nu, midden op de dag, geen swingende club. Er stonden heel wat mensen rondom het pand, en een lange rij. Ik trok één wenkbrauw op en keek zijlings kort naar Sebastian. "Jeez, what's so amazing about that place? They got hookers or somethin'?"
Kat had me dan wel gezegd dat het een bekend café was, de drukte en lengte van de rij alleen al om iets te bestellen leek me eerlijk gezegd overdreven. Oké, misschien lag het aan het feit dat mijn geduldspanne net zo lang was als dat van een kind van drie, maar whatever.

DevIce schreef:

Giovanna - 20 - outfit

"Why do you know so much about the campus already?" Vroeg Charlot, ik liet haar uitspreken toen ze vertelde dat ze uit Detroit kwam en vroeg wat ik aanraadde. Ik grijnsde even. "Well... depends on what you'd like to drink." Ik keek Charlot even veelbetekenend aan. "But since it's still early and I'm not legal yet, I'd like the alcohol mostly later in the day." Knipoogde ik terwijl ik naar de smoothies wees. "I really like the Conscious Chocolatesmoothie with almond butter, cacao nibs, banana and chocolate whey protein." Het was mijn standaard keuze, het vulde goed, was gezond én ook nog lekker. Daarnaast had ik de proteine nodig voor de opbouw van spieren om te kunnen blijven dansen.

Toen we beiden voorzien waren van een drankje besloot ik te antwoorden op haar eerdere vraag. "I know so much about campus because I have eight older brothers. They've all studies here. So I've been coming here for as long as I can remember to drop them off or to pick them up in the weekends and for graduation ceremonies, all that." Glimlachend keek ik het meisje tegenover me aan. 'It was quite the obvious choice for me to come here as well." Ik nam een slok van mijn drinken en sloot mijn ogen genietend. "So why did you come here, all the way from detroit?"

Charlot
Met een glimlach rond mijn lippen schudde ik mijn hoofd na haar opmerkingen. Ze hadden hier dus echt alle drankjes en voedingsmiddelen die je maar wilde. Ik besloot om uiteindelijk te gaan voor de smoothie die Giovanna aangeraden had. Het menu leek best overweldigend, maar ik had ook genoeg tijd om al het anders lekkers wat ze aanboden te proberen. Nadat we allebei afgerekend hadden, liepen we verder over de campus. Ik keek om me heen en deed een poging om alles in me op te nemen en te bepalen waar we ongeveer op het terrein waren, maar ik had echt geen idee. Dus genoot ik maar van de nieuwe indrukken. En van dit drankje. "This is delicious!" zei ik nadat ik een slok had genomen. Het smaakte echt intens lekker en was ook nog eens gezond. Beter kon niet.
De verbazing kon ik niet van mijn gezicht houden toen ze vertelde waarom ze zoveel van de campus wist. "Eight brothers?!" herhaalde ik. Dat was echt een hele grote familie dan. "How do you handle them?" Ik denk dat ik geen stand had gehouden als ik acht oudere broers had. Giovanna vroeg me waarom ik helemaal hierheen gekomen was en kort beet ik op mijn lip, terugdenkend aan mijn thuisstad en mijn familie aldaar. Om nog even na te denken over mijn antwoord nam ik nog een slok. "I inquired at a couple of universities across the country about multiple study programs and this university captivated me, somehow. The program of Psychology and Sociology was also the most recommended one here. Also, I really wanted to experience living in California." Met toegeknepen ogen en een glimlach rond mijn lippen keek ik even naar de heldere hemel en de stralende zon. Ik had er niet bij verteld dat ik hier ook naartoe was gekomen omdat ik een keuze voor mezelf had willen maken en voor het eerst ooit iets tegen de zin van mijn familie gedaan had. Die reden was nog iets te persoonlijk voor mij om aan iemand te vertellen die ik net had leren kennen. "Where are we going now?" Enthousiast keek ik Giovanna aan.

"Eight brothers?! How do you handle them?" Ik grinnikte en haalde mijn schouders op. "I'm the youngest child of my parents. Also the most precious.", knipoogde ik waarna ik mijn hoofd schudde. "I haven't lived with all my brothers, since some of them were already adults when I was born." Legde ik uit. Een groot deel van mijn broers waren inderdaad al uit huis toen ik geboren werd. "So, that has made things a lot easier... Also, when my mom died, we became incredibly close." Legde ik uit.

Ik zag dat mijn vraag over haar komst naar Cali wat met haar deed door de manier waarop ze op haar lip beet en fronste even kort mijn wenkbrauwen terwijl ook ik een slok nam van de heerlijke smoothy. "I inquired at a couple of universities across the country about multiple study programs and this university captivated me, somehow. The program of Psychology and Sociology was also the most recommended one here. Also, I really wanted to experience living in California." Ik knikte, het klonk logisch maar ergens had ik het idee dat er meer achter zat. Ik besloot er nog niet naar te vragen, dat zou later wel komen.

"Where are we going now?", vroeg Charlot toen.  Ik liet mijn blik over de campus dwalen. "Well, I would like to go to see my building. Are you willing to join me? I'm really curious to see how they've renovated everything." Ik had laatst te horen gekregen dat het gebouw van performing arts afgelopen jaar volledig gerenoveerd was en dus had ik nog niet gezien hoe het eruit zag.

Charlot
Na haar uitleg grinnikte ik. Het scheelde inderdaad ook wel als ze niet met al haar broers in één huis had gewoond. Dat was niet te doen voor wie dan ook, leek me. En ouders zouden een meisje, zeker als jongste, wel anders behandelen dan alle jongens. En aangezien haar vader haar al had proberen te bereiken, waren de familiebanden vast uitstekend. Dat idee werd bevestigd door haar volgende opmerking, die ik tegelijkertijd als heftig ervaarde. "I am so sorry to hear that you went through such a traumatic experience." Ik kon me niet voorstellen hoe het was om je moeder te verliezen, zeker op zo'n jonge leeftijd. "If I may ask: when did she pass away?"
Giovanna vertelde dat ze graag het gebouw wilde zien waar ze de aankomende tijd haar lessen zou volgen. "I would love to join you." Met een glimlach stemde ik in. Ik wilde alles van de campus zien, dus ik zou zeker geen nee zeggen. "So what did all of your brothers study here?" Zouden ze allemaal bezig zijn met creativiteit en uitvoerende kunsten? Misschien zat het wel in de genen van de familie.

Gio schudde haar hoofd eventjes toen Cynthia haar medeleven toonde. "Thanks, it was hard but I'm fine now. I'm just really glad she doesn't suffer any pain anymore right now." Zei ze met een kleine glimlach. "It has been about six months now." Even haalde ik diep adem waarna ik me richtte op de tour naar mijn faculteitsgebouw, Charlot had immers ingestemd met het bekijken van het gebouw. "So what did all of your brother study here?", vroeg ze toen. Gio liet een schamper lachje horen waarna ze haar hoofd schudde. "Neuh, bij lange na niet. Ik ben de enige creatieveling. Bijna al mijn broers hebben accounting of financials gestudeerd, 2 broers hebben gezondheidswetenschappen gestudeerd. De rest zit allemaal in de zakenwereld." Het feit dat haar twee oudste broers haar vaders bedrijf over hadden genomen en daardoor vrij bekend waren in de onderwereld liet ze achterwege. Ze wist ook niet precies wat hun banden met de maffia waren, maar dat ze er waren was meer dan duidelijk. Echter was het niet heel heftig, voor zover ze wist en was niemand betrokken bij echt grote misdaden maar haar familie hield haar er dan ook grotendeels buiten.

---

Ik grinnikte om Leo's opmerking en haalde mijn schouders op. "Well, at nights it's amazing. Lot's of beautifull girls and good booze." Zei ik met een grijns. "At day it has the best food you can imagine. The line goes pretty fast as well." Ik wist niet wat Leo wilde maar mijn maag rammelde en ik had honger dus sloot ik al pratend aan in de rij. Nadat ik mijn zin had afgemaakt waren we inderdaad al een  heel stuk opgeschoten.

Na een tijdje waren we eindelijk aan de beurt. "D'you need something?" Ik focuste me even op Leonardo. "My treat.", voegde ik er toen aan toe.

Charlot
Zes maanden geleden maar, dat was nog zo recent. Ik kon me niet voorstellen hoe het was om zo jong je moeder te verliezen, alleen dat het veel verdriet en rouw met zich mee zou moeten brengen. "That's a positive, indeed," sprak ik met een beleefde glimlach toen ze zei dat haar moeder tenminste geen pijn meer had. Ik had willen vragen waar haar moeder aan geleden had, maar het voelde niet gepast op dat moment.
Terwijl we verder liepen in de richting van het gebouw waar Giovanna de aankomende tijd haar lessen zou volgen, vertelde ze over wat haar broers hier zoal gedaan hadden. Zachtjes lachte ik. "That's rather different from your study indeed." Interessant, zo'n grote familie, waarin iedereen weer iets anders deed. Zo kon je elkaar goed aanvullen. Het deed me denken aan de geschiedenis van mijn familie, hoe iedere Vanderbilt zijn steentje bijgedragen had en zo een imperium was ontstaan. Nu was de betekenis daarvan in de loop van de tijd wel afgenomen, maar het was nog steeds iets waar ik met trots op terugkeek en over sprak. En hier was ik, studerend in San Diego. Misschien kon ik weer een heel ander element inbrengen in de familiestamboom. Ik hoopte toch wel wat te bereiken met mijn studie en mijn vermogens. Ik richtte me weer tot het meisje naast me. "What do you expect of the upcoming year?" Haar verwachtingen waren waarschijnlijk anders dan die van mij, omdat haar broers haar hier voor waren gegaan en deze campus weinig geheimen voor haar had. Aan de andere kant kon ze natuurlijk hele andere intenties en verwachtingen hebben dan haar broers toentertijd hadden. Misschien was ze wel net zo ambitieus als ik. Dat had ik nog niet goed kunnen peilen.

Leonardo
"Well, at nights it's amazing. Lot's of beautifull girls and good booze."
Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen bij het idee. 's Avonds een keertje terug komen was dus de boodschap. Sebastian had gelijk, de rij ging inderdaad nog vrij snel. Binnen de kortste keren was het onze beurt om te bestellen en terwijl ik naar één van de jongedames aan het kijken was die achter de toonbank werkte, riep Sebastian mijn aandacht. Hij bood aan om me te trakteren.
"Thanks, mate," zei ik met een glimlach, waarna ik mijn bestelling doorgaf aan de bediende die ons hielp. Ik had geen flauw idee wat ik wilde, maar ik wist dat ik honger had dus zei ik: "I'd like whatever's most popular and will fill my stomach." De bediende keek even bedenkelijk maar toetste toen iets in op het schermpje, waarna hij naar Sebastian keek. "And for you, sir?"